Najczęstsze kontuzje siatkarzy

Polacy uwielbiają piłkę siatkową – nie tylko ją oglądać, lecz także w nią grać. Mecz siatkówki to świetna okazja do spędzenia czasu ze znajomymi. Ta dyscyplina nie wymaga wielkich nakładów finansowych: wystarczy piłka i dostęp do boiska. Mecz można rozgrywać na hali lub na świeżym powietrzu. Taka forma aktywności fizycznej to świetny trening dla całego organizmu: pracują mięśnie palców, rąk, ramion, brzucha i łydek. Regularna gra w siatkówkę pozwala wyrzeźbić całe ciało i wypracować zgrabną sylwetkę. Czterdziestopięciominutowy trening to około 500 spalonych kalorii. Gra w piłkę siatkową to także świetny sposób na odstresowanie i pogłębienie więzi społecznych. Taka forma aktywności bez wątpienia poprawia nastrój, a przy okazji uczy działania zespołowego. Choć to dyscyplina bezkontaktowa, to bardzo łatwo w niej o kontuzje. Różnego rodzaju urazy ortopedyczne przydarzają się nie tylko amatorom, lecz także zawodowym sportowcom. Które partie ciała są najbardziej narażone na uszkodzenia?

Kontuzje siatkarskie: nogi

Grając na twardym podłożu, narażamy się przede wszystkim na kontuzje nóg. Szczególnie obciążone są kolana i stawy skokowe, mocno zaangażowane podczas lądowania po wyskoku do atakowania i bloku. Siatkarze często doznają także kontuzjom mechanicznym, o które nietrudno, chociażby przy nieprawidłowym ustawieniu stopy. Innymi urazami dolnych partii ciała są uszkodzenia więzadeł i ścięgien oraz naciągnięcia mięśni.

Kontuzje siatkarskie: ręce

Choć mogłoby się wydawać, że skoro to właśnie ręce są najbardziej zaangażowaną partią ciała podczas gry w piłkę siatkową, ich kontuzje zdarzają się rzadziej niż urazy nóg. Podczas atakowania czy bloku może dojść do uszkodzenia palców: wybicia, stłuczenia itd. Największym problemem są jednak złamania palców, ponieważ potrafią wykluczyć zawodowego siatkarza z gry nawet na kilkanaście tygodni. Na duże obciążenia narażone są także barki i ręce.

Kontuzje siatkarskie: plecy

Urazy pleców powstają przede wszystkim w wyniku nagłych zrywów i skrętów ciała. Dochodzi do nich także na skutek przeciążenia kręgosłupa. Takie kontuzje wywołują długotrwałe bóle, dlatego są szczególnie dotkliwe dla profesjonalnych sportowców. Nadmierne wykręcanie pleców i skręty tułowia doprowadzają do naciągnięcia mięśni grzbietu (przede wszystkim w odcinku lędźwiowym).

Jak uniknąć urazów podczas gry w siatkówkę?

Aby zmniejszyć ryzyko kontuzji, zawodowi siatkarze często wychodzą na boisko w ochraniaczach czy nakolannikach. Amatorzy również mogą ich używać, jednak musimy pamiętać, że na uszkodzenia narażone są nie tylko nogi. Dobrym rozwiązaniem jest oklejanie palców taśmą (szczególnie polecane zawodnikom grającym w środkowym bloku). Najlepszym sposobem zminimalizowania prawdopodobieństwa kontuzji jest solidna rozgrzewka przed meczem. Początkujący siatkarze często zapominają o konieczności stretchingu poszczególnych partii mięśni. W zmniejszaniu ryzyka urazu pomoże także dbanie o utrzymanie dobrej kondycji fizycznej przez cały czas. Dobrze popracować też nad wytrzymałością, ponieważ zmęczone ciało jest bardziej podatne na urazy.

Co robić w przypadku kontuzji?

Gdy pomimo naszych starań dojdzie do wypadku, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem ortopedą. W takich sytuacjach polecamy przede wszystkim specjalistów z zakresu medycyny sportowej. Diagnostyka ortopedyczna obejmuje podstawowe badania obrazowe, m.in. RTG i ultrasonografię.